Eksport niemieckiego uzbrojenia zmniejszył się w 2016 w porównaniu do poprzedniego roku i wyniósł 6,9 mld euro.
O miliard euro zmniejszył się niemiecki eksport uzbrojenia i sprzętu wojskowego w 2016, spadając z rekordowego pułapu 7,9 mld euro (34 mld zł) w 2015 do również znaczącej, ale mniejszej wartości 6,9 mld euro (29,7 mld zł) w 2016. Dane te podano oficjalnie w sprawozdaniu Berlina datowanym na 20 stycznia 2017.
W 2016 największymi klientami zagranicznymi niemieckich spółek zbrojeniowych, których kontrakty eksportowe poddawane są w RFN szczególnej kontroli, lustracji i ogromnej krytyce, a zwłaszcza kościołów (wspólne protesty katolików i protestantów z grudnia 2016) oraz organizacji społecznych, były następujące kraje: Algieria, Egipt i Wielka Brytania.
Na prawie 1/4 całego bilansu eksportowego RFN w 2016 złożył się jeden wielki kontrakt korporacji thyssenkrupp Marine Systems na 2 fregaty typu MEKO A 200AN dla floty algierskiej. Umowę podpisano w marcu 2012 (Fuchsy i MEKO dla Algierii, 2012-11-14), ale pierwszy okręt – Erradi (nr taktyczny 910) wszedł uroczyście w skład marynarki wojennej Algierii 21 kwietnia 2016 (Fregata Erradii w linii, 2016-04-27). Druga jednostka – Herrad (nr taktyczny 911), została zwodowana 11 grudnia 2015.
Obie fregaty budowano w Kilonii. Ciekawostką jest to, że prócz podstawowego ofensywnego uzbrojenia rakietowego (szwedzkie pociski rakietowe RBS 15 MK 3 – produkowane w RFN), fregaty wyposażono w przeciwlotniczy system rakietowy południowoafrykańskiego Denela – Umkhonto (taki sam, jak na okrętach RPA i Finlandii). Jego dostawcą dla Algierii był inny potentat niemiecki – koncern Rheinmetall Waffe Munition GmbH (Algierskie testy Umkhonto, 2016-12-05).
W 2016 zanotowano spadek niemieckiego eksportu specjalnego do krajów spoza Unii Europejskiej i NATO – 4,6 mld euro (19,8 mld zł) w 2015 – 3,7 mld euro (15,9 mld zł) w 2016.
W 2015 59% kontraktów eksportowych RFN przypadło na kraje spoza EU i NATO. Rok temu największym odbiorcą był Katar – kontrakty na 1,6 mld euro (6,9 mld zł). Niemieckie organizacje pacyfistyczne orzekły jednak, że wówczas sporo niemieckiej broni i amunicji zostało zakontraktowane przez Saudyjczyków i przekazane na fronty wojny domowej w Jemenie.