Indyjska DRDO (Defence Research and Development Organisation) poinformowała o przeprowadzeniu kolejnych testów rodzimego ppk NAG.
W testach użyto ppk NAG w dwóch odmianach. Helina (HELIcopter-launched-NAg) to odmiana przeznaczona dla Bhāratīyan Thalasēnā (wojsk lądowych), zaś Dhruvastra opracowano na potrzeby Bhartiya Vāyu Senā (wojsk lotniczych). Nie podano jednak różnic występujących pomiędzy odmianami pocisku.
Obydwie odmiany pocisku NAG działają w trybie Lock on Before Launch (LOBL, pol. odpal i zapomnij), podobnie jak ppk Javelin. Pociski NAG mogą razić cel bezpośrednim trafieniem lub z górnej półsfery (ang. top attack). Pocisk jest przystosowany do działań zarówno w dzień jak i w nocy i ma tandemową głowicę kumulacyjną zdolną pokonywać pancerz reaktywny.
Podczas prób przeprowadzono pięć strzelań z wyrzutni przenoszonej przez śmigłowiec ALH Dhruv. Strzelania odbywały się zarówno w zawisie, jak podczas lotu postępowego z maksymalną dopuszczalną prędkością. Ogień prowadzono na dystansach odpowiadających minimalnemu i maksymalnemu zasięgowi pocisku przeciwko celom statycznym i ruchomym. Niektóre pociski z głowicami bojowymi wystrzelono do czołgów służących za cele poligonowe (Ppk Nag gotowy do produkcji, 2019-08-01).