Hiszpańska Sekretarz Stanu ds. obrony Amparo Valcarce w imieniu ministerstwa obrony ogłosiła plan wycofania się z zakupów izraelskiego uzbrojenia. Według oficjalnego przekazu taki krok wynika z chęci ograniczenia zależności technologicznej od tego państwa i uzyskania autonomii w kilku programach realizowanych przez resort obrony.
Powód odcięcia się od izraelskiego uzbrojenia jest jednak głębszy. Madryt mocno sprzeciwia się polityce Tel Awiwu. Jest to widoczne zwłaszcza od początku nowej wojny zapoczątkowanej atakiem Hamasu z 7 października 2023 i krwawą pacyfikacją Strefy Gazy przez IDF określaną Madryt jako ludobójstwo. Hiszpanie uznają też niepodległość Palestyny, co stoi w sprzeczności z retoryką Izraela. Dlatego przygotowywane są zmiany prawne by umożliwić wprowadzenie embarga na uzbrojenie z Izraela.
Rezygnacja ze współpracy z izraelskimi przedsiębiorstwami obronnymi stanowi problem z powodu ryzyka opóźnień w modernizacji sił zbrojnych. Ministerstwo obrony pracuje jednak nad planem dla własnego przemysłu by płynnie przejść do budowy własnej niezależności przemysłowej.
W związku z powyższym Hiszpanie zamierzają zrezygnować z produkcji licencyjnej systemów artylerii rakietowej PULS w programie Sistema de Lanzacohetes de Alta Movilidad (SILAM). Program wyceniany na ok. 700 mln EUR obejmował transfer technologii do hiszpańskiego przemysłu. Głównymi wykonawcami licencji od Elbit Systems miały być przedsiębiorstwa Escribano Mechanical & Engineering i Rheinmetall Expal Munitions. Izraelskie systemy miały pozwolić odtworzyć hiszpańską artylerię rakietową po wycofaniu rodzimych systemów Teruel w 2011.
Mimo zmiany podejścia Madryt deklaruje, że program SILAM nie zostanie skasowany, lecz poszukiwani będą inni partnerzy. Pod uwagę brane są południowokoreańskie systemy K239 Chunmoo i brazylijskie Astros. W obu tych przypadkach możliwa będzie współpraca przemysłowa i zaangażowanie lokalnego przemysłu w ich produkcję.
Hiszpania bierze też pod uwagę amerykański system M142 HIMARS, który kupiony poprzez FMS byłby stosunkowo szybko dostępny. Amerykański kierunek może jednak oznaczać mniejszą współpracę przemysłową a de facto zakup z półki. Inna możliwością jest wejście Madrytu do francuskiego programu artylerii rakietowej Feux Longue Portée-Terre (FLP-T, Expal z zamówieniem na amunicję rakietową, 2024-03-07, 3 oferty na hiszpańską artylerię rakietową, 2023-05-05).
Hiszpanie zamierzają się wycofać także z zakupionej licencji na przeciwpancerne pociski kierowane Spike LR2, które miały zastąpić ppk TOW i uzupełnić już używane starsze wersje Spike LR. Przedmiotem umowy z 2023 był zakup 168 modułów celowniczo-startowych i 1680 pocisków Spike LR2 za kwotę 287,5 mln EUR. W produkcję tego uzbrojenia miała zostać zaangażowana spółka zależna Rafaela – PAP Tecnos. Przewidywano też transfer technologii do lokalnych przedsiębiorstw, takich jak Escribano, Tecnobit i FMG.
Tak jak przy artylerii rakietowej także zakup ppk nie będzie kasowany. Madryt poszukuje alternatyw. Wśród nich media wymieniają chociażby zakup systemów Spike produkowanych w Europie przez spółkę joint venture EuroSpike. Innymi możliwościami jest pozyskanie amerykańskich ppk FGM-148 Javelin, francuskich Akeron MP, granatników NLAW lub innych systemów przeciwpancernych (Hiszpania zamówi Spike LR2, 2022-02-18).