Aleksandr Walfowicz, sekretarz Rady ds. bezpieczeństwa, po spotkaniu z prezydentem Aleksandrem Łukaszenką ogłosił, że Białoruś rozważa wyposażenie systemów artylerii rakietowej Polonez w głowice jądrowe. Taki oręż miałby zapewnić Białorusi status podobny do Korei Północnej, dysponującej zdolnościami odstraszania nuklearnego.
Mińsk zakłada, że posiadanie własnego systemu uzbrojenia przenoszącego głowice jądrowe powinno zapewnić Białorusi kontrolę nad tym arsenałem. Wyzwaniem będzie jednak integracja nowych głowic w pociskami Poloneza. Nie podano jednak jaki podmiot lub partner mógłby opracować takie głowice, jednak najbardziej prawdopodobnym dostawcą jest Rosja. Już teraz na Białorusi znajdują się magazyny rosyjskiej broni jądrowej, lecz jest ona w pełni kontrolowana przez Moskwę.
Zdaniem Walfowicza rozważane dozbrojenie Poloneza jest odpowiedzią na rozwój systemów rakietowych przez NATO. Taki krok stanowić jednak będzie naruszenie międzynarodowych porozumień o nieproliferacji broni jądrowej, co może skłonić środowisko międzynarodowe do dalszej izolacji Białorusi i nałożenia kolejnych sankcji.
System Polonez wszedł do służby w białoruskich siłach zbrojnych w 2016. Rok później przeprowadzono pierwsze strzelanie. Bazuje on na chińskim systemie rakietowym A200. Wyrzutnie są osadzane na produkowanych na Białorusi podwoziach MZKT. W podstawowej wersji pociski Poloneza mają zasięg 200 km. Są one kierowane, ze średnim błędem trafienia 30 m. Każdy wóz ogniowy może przewozić do 8 takich pocisków w kontenerach. W 2019 opracowano nowe efektory o zasięgu 300 km. W ich przypadku wóz ogniowy może przewozić 2 pociski (Broń jądrowa dostarczona na Białoruś, 2023-12-27, Iskandery pod białoruską kontrolą, 2023-02-04).