Niszczyciel HMS Daring wypłynął z Portsmouth w kierunku Zatoki Perskiej, gdzie pod koniec stycznia zastąpi fregatę HMS Argyll. Zwiększy to potencjał Royal Navy w regionie.
HMS Daring, o wyporności standardowej 7350 i długości 152 m, jest największą jednostką eskortową Royal Navy, zaprojektowaną i wyposażoną głównie do zadań obrony przeciwlotniczej i przeciwrakietowej. Większe są już tylko lotniskowce i okręty desantowe (zobacz np.: HMS Daring w Portsmouth, 2009-12-05).
Okręt został zamówiony 11 lat temu. Oficjalnie wszedł do służby 31 lipca 2010 roku, ale już 7 września zderzył się z holownikiem podczas wprowadzania do portu w Southampton. W listopadzie pracy odmówiły silniki i okręt musiał zostać odholowany do Kanady na naprawę gwarancyjną silników.
Wydarzenia te skomplikowały szkolenie, które trwało 20 miesięcy. Pierwszą rakietę Aster systemu Sea Viper (PAAMS) wystrzelono w maju 2011 r podczas dwumiesięcznych ćwiczeń operacyjnych w rejonie Szkocji. Później odbyły się strzelania, m.in. systemu obrony bezpośredniej Phalanx. Ostatecznie uznano, że jednostka jest gotowa do pierwszej misji operacyjnej.
Jej pojawienie się w rejonie Zatoki Perskiej, w ramach normalnej rotacji sił, będzie miało także wymiar polityczny. Ze względu na wyjątkowo wysokie możliwości systemu Sea Viper, HMS Daring będzie istotnym wzmocnienie sił morskich krajów zachodnich w regionie. Okręt przybędzie na miejsce w okresie znacznego pogorszenia stosunków z Iranem, którego władze grożą zamknięciem Cieśniny Ormuz, w przypadku nałożenia przez wspólnotę międzynarodową ograniczeń dla eksportu irańskiej ropy naftowej.