Płk dypl. pil. Jerzy Brzosko był zasłużonym oficerem lotnictwa Wojska Polskiego. Absolwent Oficerskiej Szkoły Lotniczej w Radomiu oraz Akademii Sztabu Generalnego WP. Doskonały pilot, instruktor, wykładowca i wychowawca wielu pokoleń polskiego powojennego wojskowego lotnictwa. Pełnił służbę w wielu garnizonach lotniczych, latając kilkunastoma typami samolotów szkolnych, szkolno-bojowych i bojowych lotnictwa myśliwskiego i myśliwsko-szturmowego. Ostatnie lata służby poświęcił szkoleniu kadr lotniczych w Wyższej Oficerskiej Szkole Lotniczej w Dęblinie.
Jerzy Brzosko urodził się w Wyszkowie, 27 czerwca 1930. Po ukończeniu szkoły powszechnej przeżywał wraz z rodziną ponure lata okupacji. Podczas działań wojennych często obserwował latające samoloty zarówno niemieckie, jak i podczas walk frontowych także sojuszniczych z czerwoną gwiazdą. Już wówczas w młodym chłopcu rozpoczęły krystalizować się marzenia, aby zostać lotnikiem.
Długo nie czekał. W 1949 nadarzyła się okazja i 25 września, po zdaniu egzaminów wstępnych, został przyjęty do Oficerskiej Szkoły Lotniczej w Dęblinie. Otrzymał przydział do III plutonu 1. Kompanii Szkolno-Przygotowawczej, w której odbył szkolenie unitarne. Po uzyskaniu stopnia podchorążego rozpoczął trzyletni okres szkolenia lotniczego.
Pierwszy etap nauki przewidywał teorię, a po jej zakończeniu, pod koniec 1950, wszyscy podchorążowie otrzymali przydziały do grup szkoleniowych, które wczesną wiosną rozpoczęły szkolenie praktyczne w powietrzu. Podchorąży Jerzy Brzosko został przydział do grupy 115 - w specjalności lotnictwo myśliwskie.
W tym okresie nastąpiła znacząca reorganizacja całego lotnictwa wojskowego, także szkolnictwa lotniczego. Wiosną 1951 została sformowana, na bazie wydzielonych sił i środków OSL w Dęblinie, kolejna Oficerska Szkoła Lotnicza w Radomiu, której nadano numer 5, z jednoczesnym przydziałem zadań szkolenia pilotów lotnictwa myśliwskiego. Natomiast szkoła dęblińska miała szkolić pilotów lotnictwa szturmowego, bombowego i pomocniczego, a także nawigatorów i strzelców pokładowych-radiotelegrafistów. W tej sytuacji cała grupa została skierowana z Dęblina do OSL-5, która bazowała na kilku lotniskach. Podchorąży Brzosko wraz z kolegami zostali skierowani na lotnisko Piastów pod Radomiem, gdzie bazowała wówczas 1. Eskadra Szkolno-Bojowa, eksploatująca także samoloty szkolne UT-2. Szkolenie praktyczne rozpoczął wraz z sześcioma kolegami w II kluczu, dowodzonym przez kpt. pil. Jerzego Iwonina w 4. grupie instruktora ppor. pil. Tadeusza Skoczylasa. Pierwszy lot wykonał 17 marca 1951 i od tej pory rozpoczęła się jego podniebna kariera. Łącznie na lotnisku Piastów wykonał 241 lotów w czasie 49 h i 58 min.
Zdjęcia: via Jacek Brzosko
