W Peru – kraju, do którego Grupa Bumar starała się wyeksportować w 2009 nasze czołgi PT-91P (w grę wchodziło 80-140 wozów) – rozgorzała pancerna gorączka, tym razem za sprawą kołowych transporterów opancerzonych (KTO), które również obecnie produkujemy i sprzedajemy za granicę (Manewry ogniowe 17. WBZmech., 2017-10-19).
Powodem prasowej krytycznej dyskusji jest formalne przyjęcie przez rząd prezydenta Pedro Pablo Kuczynskiego oferty dostaw używanych, ale odnowionych 20 ex-amerykańskich KTO M1126 Stryker za 78,9 mln USD. Media peruwiańskie przypominają jednocześnie, że w 2014 kupiono 32 kompletnie nowe KTO LAV-II od General Dynamics Land Systems Canada za 67 mln USD.
Dziennik peruwiański La Republica ujawnia, że najnowszą ofertę na 20 Strykerów Stany Zjednoczone przesłały naczelnemu dowódcy armii Luisowi Ramosowi Hume 10 sierpnia poprzez MAAG (Military Assistance Advisory Group, sygnatura Letter of Offer and Acceptance: PE-B-UAF). Oferta była ważna do 20 października 2017, jednak podlegająca przedłużeniu, jeśli przed tą datą Lima złożyłaby oficjalną prośbę (zaakceptowaną przez władze USA) i przedpłatę w wysokości 3,9 mln USD.
Według hispanojęzycznego portalu informacyjnego defensa.com jest to część wcześniejszej oferty rządu USA przedstawionej przez DSCA (Defense Security Cooperation Agency) w grudniu 2016 Kongresowi Stanów Zjednoczonych do akceptacji. Deputowanym do zatwierdzenia zaprezentowano plan transakcji nr 16-76 na możliwą dostawę dla władz peruwiańskich 178 wyremontowanych KTO Stryker M1126 z rezerw US Army za ogólną kwotę 668 mln USD (Testy Strykerów w Europie, 2017-10-20).
Interesujące są przy tym wyciągnięte z oficjalnych stron Kongresu USA ceny sprzętu, o którego zgodę eksportową występowano na waszyngtońskim Kapitolu: 434 mln USD za 178 odświeżonych wozów bojowych, 178 norweskiech zsmuM-151 Protector i 178 wkm M2. Czyli, jak obliczyli iberyjscy dziennikarze – średnio 2,43 mln USD za każdy pojazd. Ale Amerykanie dorzucili do tego pakiet za 234 mln USD, który obejmuje: gogle noktowizyjne (DVE), systemy łączności załogi ROVIS, GPS, wyrzutnie granatów dymnych M6 wraz z częściami zamiennymi, trójnogi do kaemów M2 wraz z narzędziami i stanowiskami do ich testowania, pomoce szkoleniowe wraz z podręcznikami, wsparcie techniczne pierwotnego użytkownika, czyli USA, a nawet usługi transportowe i logistyczne…
4 marca 2017 w USA podano do publicznej wiadomości, że rząd prezydenta Kuczynskiego jest zainteresowany propozycją. A kilka dni później podano, że prezydent Trump osobiście, podczas spotkania w Białym Domu, zaaprobował transakcję. Kiedy informacje dotarły do Peru, resort spraw zagranicznych w Limie próbował je zdementować. Peruwiańskie MON wydało nawet specjalne oświadczenie, z którego dowiadujemy się, że nie ma w ogóle projektu pozyskania takiej liczby KTO z USA, a ponadto, że skoro przedsięwzięcia nie ma – nie istnieje również budżet na jego pokrycie. Całe zaś zdarzenie usprawiedliwiono zbieraniem jedynie informacji o możliwych do zaakceptowania propozycjach dotyczących KTO.
Media w Limie opisując obecną odsłonę tej samej sprawy, jednak w znacznie mniejszej skali, argumentują, że amerykańska oferta stała i stoi w sprzeczności z przyjętym w Peru systemem nabywania sprzętu wojskowego, z wymaganą kompensacją techniczną, finansową i przemysłową (prawo offsetowe). Zwracają przy tym uwagę, że nawet 2,66 mln USD za przechodzonego i lekko tylko odświeżonego ex-amerykańskiego Strykera, bez żadnych dodatkowych zobowiązań dostawcy – to bardzo wygórowana cena.
Zwłaszcza, że konkurencja nie śpi i warunki dostaw nowiutkich KTO koncernów Hanwha i Hyundai Rotem z Republiki Korei, czy Rosoboronoexportu z Rosji, które złożyły już w Limie stosowne deklaracje cenowe i offsetowe są o niebo lepsze. Zauważa się przy tym, że 24 lipca 2014 ówczesny minister obrony – Pedro Caderian – podpisał z General Dynamics Land Systems Canada umowę na dostawę 32 nowych LAV-II, które opatrzono mianem Caiman, za 67 mln USD. Pojazdy dostarczone Brygadzie Piechoty Morskiej w programie wzmocnienia obrony wybrzeża (program z wyasygnowanym funduszem – Accion Immediata et la Defensa del Litoral) znakomicie się sprawują, a w ich cenie zawarto również podobne uzbrojenie – 12,7-mm wkm M-2HB i 40-mm granatniki Mk 10.
Tak, czy inaczej wydaje się, że końca peruwiańskich perypetii z zaopatrywaniem się w nowe i nowoczesne KTO nie widać. Czy w tej grze przeciwko amerykańskim sojusznikom zobaczymy polskie Rosomaki?