Dzisiaj, 9 listopada 2022, w obecności szefa MON podpisana została umowa ramowa między Agencją Uzbrojenia MON a konsorcjum PGZ-WWR w sprawie dostaw elementów systemów artylerii rakietowej dalekiego zasięgu w ujętych programie Homar. Umowa określa zasady i warunki zawierania poszczególnych umów wykonawczych na dostawę krajowych komponentów modułów do systemów M142 HIMARS i K239 Chunmoo, które wejdą do uzbrojenia SZ RP.
W skład konsorcjum wchodzi PGZ jako lider, a także Huta Stalowa Wola, Jelcz, Rosomak, Wojskowe Zakłady Łączności nr 1 i PIT-Radwar. W charakterze poddostawców będą uczestniczyć też inne przedsiębiorstwa polskiego przemysłu zbrojeniowego. Projekt zakłada wdrożenie krajowych elementów modułów ogniowych artylerii rakietowej i będzie drugim pod względem wartości przedsięwzięciem skierowanym do polskiego przemysłu – obok programu Narew. Według szacunków wartość inicjatywy przekroczy 20 mld PLN. Proces podpisywania poszczególnych umów wykonawczych jest planowany w I połowie 2023 a rozpoczęcie dostaw jeszcze w tym samym roku.
Projekt zakłada pozyskanie różnego rodzaju sprzętu wojskowego, głównie pojazdów. Będą to podwozia specjalne Jelcz przeznaczone pod integrację amerykańskich (Jelcz 6x6) i koreańskich (Jelcz 8x8) modułów wyrzutni, artyleryjskie wozy rozpoznawcze (Tatra 6x6), wozy dowodzenia (Tatra 4x4 i 6x6), wozy amunicyjne (Jelcz 8x8 LRPT), wozy ewakuacji technicznej i inne typy pojazdów. Należy się spodziewać pozyskania dla polskiej artylerii rakietowej kilku tysięcy różnych pojazdów. Ponadto planuje się zakup bsl, systemów łączności, systemów radiolokacyjnych i kompleksowego pakietu sprzętu logistycznego.
Sprzęt ten będzie przeznaczony dla systemów HIMARS, z których 20 w amerykańskiej konfiguracji zamówiono w 2019. Kolejne amerykańskie wyrzutnie mają być zamawiane w postaci komponentów (np. modułów wyrzutni), które będą integrowane z polskimi komponentami i uzupełniane o polskie systemy. Obecnie toczą się rozmowy w sprawie możliwości produkcji elementów wyrzutni i amerykańskiej amunicji w Polsce. W planach jest również utworzenie centrum serwisowego zestawów HIMARS, które miałoby świadczyć usługi nie tylko dla SZ RP. Stosownych umów należy się spodziewać w pierwszej połowie 2023.
W przypadku współpracy z Republiką Korei niedawno podpisano pierwszą umowę wykonawczą na pozyskanie 218 wyrzutni K239 Chunmoo z zapasem amunicji i integracją z polskimi podwoziami i systemem dowodzenia Topaz. Druga, planowana do podpisania umowa, zakłada pozyskanie kolejnych 70 wyrzutni i dużych ilości amunicji – produkowanych już w Polsce. W ten sposób planuje się uniknąć przeskalowania inwestycji. Oczekuje się, że w pełni do Polski zostanie przeniesiona produkcja wybranych typów amunicji koreańskiej. Duża część polskich pojazdów dostarczanych przez PGZ-WWR trafi właśnie do dywizjonów uzbrojonych w K239.
Docelowo MON planuje ukompletować 28 DMO wyposażonych w sprzęt krajowej produkcji. W skład każdego dywizjonowego modułu ogniowego (DMO) z 18 wyrzutniami będzie wchodzić etatowo ponad 150 jednostek sprzętowych. Udział polskiego przemysłu w całym projekcie ma przekraczać 40%. Ważną jego część ma stanowić transfer technologii. W tym celu konieczne będą inwestycje w infrastrukturę, linie produkcyjne i przygotowanie personelu projektującego i produkcyjnego. Proces ten ma zająć ok. 4-5 lat, co oznacza, że dostawy sprzętu wyprodukowanego w kraju rozpoczną się nie wcześniej niż w 2026-2027 (Umowa zakupu K239 podpisana, 2022-11-04, MON planuje zakupy i kolejne dywizje, 2022-06-17).