Altair


Autoryzacja


Resetuj hasło
Autor: Remigiusz Wilk

Specyfika asymetrycznych konfliktów, misje pokojowe i stabilizacyjne oraz nacisk kładziony na akcje w terenie zurbanizowanym, wymusza zmianę taktyki, a co za tym idzie, uzbrojenia i wyposażenia. Coraz częściej żołnierze angażowani są w działania parapolicyjne, w których ważną rolę odgrywa niezabijająca broń i amunicja. Wszystko to powoduje pojawienie się w arsenałach konstrukcji w niewielkim stopniu kojarzonych, a przynajmniej w Polsce, z regularnym wojskiem.

Opracowana w WITU jednostrzałowa strzelba gładkolufowa kalibru 12, bazująca na granatniku wz.1974 Pallad /Zdjęcie: Tomasz Głogowski

Jedną z nich jest gładkolufowa strzelba bojowa, debiutująca - wraz z pistoletem maszynowym - podczas I wojny światowej, okazało się bowiem, że brakuje broni do walki w okopach, toczącej się na bardzo krótkich dystansach. Potrzeba było konstrukcji o wysokiej szybkostrzelności lub pokrywających przy każdym strzale pewien obszar dużą liczbą pocisków, o relatywnie niewielkim zasięgu. Zastosowana wówczas amerykańska strzelba M1897 Trench Gun , okazała się tak skuteczna w wymiataniu okopów, iż została uznana przez Niemców za broń naruszającą zasady Konwencji Haskiej. Zagrożono nawet egzekucją każdego wziętego do niewoli żołnierza przy którym zostanie ona znaleziona. O ile pistolet maszynowy od dawna zagościł w WP, o tyle strzelby nadal pozostają bronią egzotyczną, zakupioną w małej liczbie i używaną w zasadzie jedynie przez oddziały specjalne. A przecież jej rola na polu walki wzrasta, Amerykanie w coraz większej liczbie używali jej podczas II wojny światowej (strzelby szczególnie upodobali sobie Marines walczący na Pacyfiku), zaś do masowego stosowania doszło podczas wojny w Wietnamie. Dzisiaj można ją ujrzeć w codziennych migawkach z Iraku. Strzelba okazała się konstrukcją szczególnie przydatną do walki na bliskim dystansie (do 50 metrów ), w działaniach w terenie zurbanizowanym (akcje wewnątrz budynków, forsowanie drzwi) oraz porośniętym gęstą roślinnością (np. w dżungli). W przeciwieństwie do karabinka automatycznego, można w niej zastosować całą gamę amunicji specjalnej, od pocisków obezwładniających gumowych czy gazowych, poprzez proszkowe do rozbijania zamków czy zawiasów, śrutowe różnej średnicy, kończąc na jednolitych pociskach ołowianych (brenekach), za pomocą których jednym strzałem można zatrzymać samochód, demolując mu blok silnika. Strzelba bojowa występuje najczęściej w postaci samodzielnej, powtarzalnej (z zamkiem blokowo-ślizgowym popularnie nazywana pump action lub pompką , ze stałym, rurowym magazynkiem umieszczonym pod lub nad lufą) lub samopowtarzalnej (najnowsza amerykańska M1014 JSCS), pełniąc rolę drugiej, oprócz karabinka, broni żołnierza. Jest wykorzystywana podczas odstrzeliwania zamków w drzwiach, przy walce w pomieszczeniach i na niewielkich dystansach lub do wymuszania posłuszeństwa, kontroli demonstracji oraz obezwładniania osób uzbrojonych w niebezpieczne przedmioty.

(ciąg dalszy w numerze)


Broń i Amunicja - 01/2006
Drukuj Góra
www.altair.com.pl

© Wszelkie prawa zastrzeżone, 2007-2024 Altair Agencja Lotnicza Sp. z o. o.