Według The Wall Street Journal w czasie ataku na Iran terytorium Izraela chroniły dwie baterie amerykańskiego systemu THAAD (Terminal High Altitude Area Defense). Oznacza to, że USA przetransportowały do Izraela drugą baterię THAAD, by uzupełnić system na stałe bazujący w tym państwie. Była to poważna decyzja, bo Amerykanie posiadają tylko 8 takich baterii (Dostawy 8. baterii THAAD, 2025-06-20). Typowa bateria THAAD składa się z 3 do 6 mobilnych wyrzutni, z których każda może być załadowana 8 pociskami przechwytującymi. Wyrzutnie są wspierane przez radar AN/TPY-2.
W ciągu 12 dni wojny amerykańskie baterie THAAD w Izraelu zużyły ponad 150 pocisków przechwytujących. Stanowi to około jednej czwartej wszystkich pocisków tego typu zakupionych przez Departament Obrony USA (blisko 650 od 2010). W kolejnym roku finansowym Pentagon planuje zakup 37 pocisków do THAAD. Jeśli takie tempo dostaw zostanie utrzymane, tylko na zrekompensowanie zużycia w ciągu 12 dni potrzeba będzie 4 lat.
Według dostępnych danych, Lockheed Martin może potencjalnie zwiększyć produkcję przeciwpocisków do THAAD do około 100 rocznie. Wymaga to jednak czasu i będzie wiązało się z poważnymi dodatkowymi kosztami. Cena jednej przeciwrakiety wynosi bowiem ponad 15 mln USD.
Terytorium Izraela broniły także systemy przechwytujące z amerykańskich okrętów. Wystrzeliły one 80 pocisków SM-3. Sam Izrael wykorzystywał zaś – produkowane wspólnie z USA – systemy obrony przeciwrakietowej z rodziny Hetz (Arrow). Według ocen analityków, wyczerpywanie się zapasów pocisków przeciwrakietowych było kluczowym powodem zakończenia przez Izrael ataków na Iran (Zapasy pocisków Arrow na 10 dni?, 2025-06-18).
W odpowiedzi na atak Izraela Iran wystrzelił w kierunku jego terytorium blisko 500 rakiet balistycznych. Część z nich przełamała izraelską obronę powietrzną wspomaganą przez USA. Według oficjalnych danych, w efekcie zginęło 29 Izraelczyków, a ponad stu zostało rannych.
Więcej o ataku Izraela i USA na Iran w RAPORT-wto 07/2025