Iran zadeklarował gotowość udzielenia pomocy władzom Iraku w walce z sunnickimi ekstremistami spod znaku lokalnej filii al-Kaidy, organizacji Islamskie Państwo w Iraku i Lewancie (ISIS).
Deklaracja, jaka padła z ust jednego z najważniejszych irańskich wojskowych, generała Mohammada Hejaziego (na zdjęciu), dotyczyła możliwości wsparcia irackich sił zbrojnych dostawami uzbrojenia i wyposażenia. Hejazi wykluczył jednak możliwość wysłania do Iraku własnych żołnierzy, by ci, wspólnie z Irakijczykami, stawili opór bojownikom ISIS.
Co ciekawe, w niektórych przekazach medialnych pojawia się wzmianka o gotowości wysłania do Iraku doradców wojskowych, podobnie jak miało to miejsce w przypadku ogarniętej niemal 3-letnią wojną domową Syrii. Jeżeli rzeczywiście by do tego doszło, to mając na uwadze doświadczenia z Syrii, można podejrzewać, że pod wspomnianym terminem kryliby się członkowie elitarnego Korpusu Strażników Rewolucji Islamskiej (Pasdaranu) (Strażnicy Rewolucji w Syrii?, 2013-06-18).
Oferta wsparcia ogarniętego postępującą wojną domową Iraku (al-Kaida zajmuje irackie miasta, 2014-01-03, Krwawy rok w Iraku, 2014-01-02) pada z ust Teheranu nieprzypadkowo. Z jednej strony stanowi ona odpowiedź na dość zachowawcze stanowisko USA, które mimo nalegań ze strony Bagdadu, nie zdecydowały się na szersze wsparcie sojusznika, ograniczając się jedynie do przyspieszenia dostaw zakupionego w przeszłości uzbrojenia (USA nie wrócą do Iraku, 2014-01-06).
Działanie Teheranu można potraktować więc jako próbę mocniejszego wybicia Iraku z amerykańskich wpływów polityczno-wojskowych. Z drugiej strony, nie można zapominać, że władze obu państw, mimo trudnej przeszłości, od dłuższego czasu współpracują ze sobą w szeroko pojętej walce z sunnicką ekstremą, wspierając chociażby syryjski reżim Baszara al-Asada, co spotkało się już ze stosowną krytyką ze strony administracji Baracka Obamy (Irak ponownie oskarżony o wspieranie al-Asada, 2013-03-22, Kerry naciska na Irak, 2013-03-25).