Decyzja o poważnym przeprojektowaniu drugiego indyjskiego lotniskowca, przyszłego Vishal, wywołuje spore kontrowersje. Podstawową przesłanką są problemy z budową pierwszego okrętu, Vikrant.
Obecnie indyjska marynarka wojenna wykorzystuje mały, ex-brytyjski lotniskowiec INS Viraat o wyporności pełnej 28 700 t i mający za sobą łącznie 53 lata służby. Stacjonują na nim m.in. Sea Harriery. Już wkrótce dołączy do niego zdecydowanie większy ex-sowiecki, głęboko zmodernizowany Admirał Gorszkow (MiG-29 wylądował na Vikramaditya, 2012-07-29).
Jednocześnie trwa program budowy dwóch własnych lotniskowców. Pierwszy z nich, przyszły Vikrant jest obecnie montowany w stoczni Cochin. Harmonogram prac jest już opóźniony o ponad 2 lata. Obecnie najważniejszym problemem technicznym - według Defense News - są trudności z wykonaniem odpowiedniej jakości skrzyni przekładniowych.
Jednostka ma kosztować ok. 750 mln USD, przy wyporności ok. 50 tys. t. i długości 262 m (prawdopodobnie bez systemów walki i na pewno bez statków powietrznych). Zakłada się, że z jego pokładu, wyposażonego w rampę startową, mają operować myśliwce pokładowe MiG-29K/KUB, podobnie jak na Vikramaditya. Projekt powstał przy pomocy specjalistów z włoskiej Fincantieri.
Według zapowiedzi indyjskiego resortu obronny, druga jednostka typu, przyszły Vishal, zostanie znacznie zmodernizowany. Planuje się, że jego wyporność zostanie powiększona do ok. 65 tys. t, a pokład lotniczy zamiast rampy otrzyma parową katapultę. Ma to pozwolić na wykorzystanie większych samolotów, np. myśliwców Su-33 czy MiG-35 oraz maszyn wczesnego ostrzegania. Szacunkowy koszt budowy okrętu ma wynieść ok. 1,5 mld USD.
Plany te są krytycznie oceniane przez część lokalnych specjalistów, którzy wskazują, że indyjska marynarka wojenna potrzebuje zwiększenia ogólnej liczby posiadanych jednostek (szczególnie wobec wyścigu zbrojeń z Chinami). Budowa głęboko modernizowanego lotniskowca będzie natomiast absorbowała środki finansowe i czas.