Niedługo przed lotem pierwszego samolotu Lord Kelvin stwierdził, iż skonstruowanie maszyn latających cięższych od powietrza jest niemożliwe. Kilka lat później głównym problemem stało się, aby samolot mógł unieść jak największy ładunek. Obecnie samoloty pasażerskie wznoszą się z obciążeniem równym połowie swojej masy. Udźwig najbardziej zaawansowanych technologicznie samolotów bezzałogowych, jak Predator to zaledwie 4% masy konstrukcji. Samolot zaprojektowany przez studentów Politechniki Warszawskiej unosi 300% swojej masy.
Międzywydziałowe Koło Naukowe SAE przy Wydziale Mechanicznym Energetyki i Lotnictwa skupia najlepszych studentów, pasjonatów lotnictwa ze wszystkich wydziałów Politechniki Warszawskiej. Koło istnieje już 20 lat. Zajmuje się budową samolotów bezzałogowych. Członkowie Koła startują w prestiżowych zawodach AeroDesign w Stanach Zjednoczonych. Zawody są skierowane do studentów kierunków lotniczych z całego świata.
WYSOKIE WYMAGANIA
Zawody są organizowane co roku przez Society of Automotive Engineers (SAE International), skupiającą 90 tysięcy inżynierów z całego świata. Patronem zawodów jest konsorcjum Lockheed Martin, producent m.in. bezzałogowego Predatora. Firma inwestuje w młodych inżynierów, stawiając wyzwanie. Zadaniem studentów jest samodzielnie zaprojektować i zbudować samolot bezzałogowy, który uniesie ładunek o możliwie największej masie. Samolot z pełnym obciążeniem musi wykonać okrążenie nad lotniskiem i bezpiecznie wylądować.
Regulamin zawodów stawia wysokie wymagania przed konstruktorami. Zawody odbywają się w trzech klasach: Mikro oraz Regular i Advanced. Warszawscy studenci startują w dwóch ostatnich. Jest szereg wymagań, które musi spełnić konstrukcja. Czym różnią się między sobą klasy? W kategorii Regular organizatorzy co roku narzucają inny rodzaj materiałów, zastosowanych do budowy samolotu. W tegorocznej edycji jest to drewno. Ograniczenia są także związane z użytym paliwem. Dopuszczalne jest stosowanie mieszanki alkoholu metylowego, oleju syntetycznego (17%) i nitrometanu (10%). Ponadto rozbieg samolotu nie może przekroczyć 61 m. W tej klasie przyznawane są punkty nie tylko lot z ładunkiem, ale także sprawdzane jest zachowanie samolotu w locie bez obciążenia.
W klasie Advanced głównym kryterium oceny samolotu jest uniesienie ładunku o możliwie największej masie oraz idealne oderwanie samolotu w określonym punkcie pasa startowego. W tegorocznej edycji organizatorzy będą oceniać także sposób rejestracji drogi startu. Klasa Advanced dopuszcza stosowanie innowacyjnych rozwiązań oraz dowolnych materiałów konstrukcyjnych i paliwa. W 2009 samolot Kiwi o rozpiętości 3,2 m, zaprojektowany przez Łukasza Rzegocińskiego uniósł 13,14 kg, czyli 300% masy własnej. Tym samym zajął 2 miejsce. W samolocie zostały umieszczone klapy krokodylowe, które znacznie skróciły drogę startu i zwiększyły współczynnik siły nośnej. Był to także najszybszy samolot biorący udział w zawodach.
Każdy samolot musi wykonać jeden lot z ładunkiem, zakończony bezpiecznym lądowaniem. Dopuszczalne są wyłącznie pełne okrążenia nad lotniskiem. Ograniczeniem dla wszystkich klas jest zakaz wykonywania ósemek wokół lotniska. Te wszystkie zasady musi wziąć pod uwagę konstruktor podczas projektowania modelu.
cd w numerze
