Od 1. sierpnia podstawową bronią precyzyjną rosyjskich wojsk powietrznodesantowych (WDW) stał się powtarzalny karabin SW-98. Zastąpi w tej roli samopowtarzalnego SWD.
O zastąpieniu przez SW-98 karabinu wyborowego Dragunowa (wprowadzonego do uzbrojenia na początku lat 1960.), poinformował zastępca szefa sztabu wojsk powietrznodesantowych, generał-major Aleksandr Szuszukin (Nowa broń i nowi snajperzy Rosji, 2011-07-21). Zużyliśmy cały zapas części zamiennych do systemu SWD. Jeżeli Dragunowy będą wykorzystywane w służbie, to jedynie jako broń szkolna. Niemniej, karabiny tego typu pozostaną na składach i będą traktowane jako broń rezerwowa, dodał gen. Szuszukin (Pół wieku karabinu SWD, 2013-07-21).
Powtarzalny karabin snajperski SW-98 (indeks GRAU 6W10) do amunicji 7,62 mm x 54R (w tym nabojów precyzyjnych 7N1 i precyzyjnych o zwiększonej przebijalności 7N14), został opracowany przez zespół pod kierunkiem Władimira Stronskiego w latach 1998-2000.
Broń jest wyposażona w stałe, mechaniczne przyrządy celownicze. SW-98 w siłach zbrojnych Rosji jest kompletowany z celownikiem optycznym 1P69 3-10x42 oraz celownikiem noktowizyjnym 1PN113 o stałym powiększeniu 3,7x. Według Rosjan z przyrządów mechanicznych SW-98 jest skuteczny na dystansie do 600 m, przy użyciu optyki do odległości 1000 m. Dodatkowym wyposażeniem broni może być tłumik dźwięku TGP-W.
Produkcja seryjna SW-98 rozpoczęła się w 2003 w zakładach Iżmasz w Iżewsku, dzisiaj wchodzących w skład Koncernu Kałasznikow. Konstrukcja broni bazuje na sportowym karabinie Rekord-CISM. W 2013 zaprezentowano zmodyfikowaną odmianę karabinu z ergonomicznym łożem z aluminium, zaś rok później na targach Eurosatory 2014 z lekką osadą szkieletową z tworzywa sztucznego, długą uniwersalną szyną montażową umieszczoną na komorze zamkowej, kolbą o dużym zakresie regulacji oraz składanym dwójnogiem (Nowe rosyjskie systemy snajperskie, 2012-05-30).