Rosyjski wicepremier Rogozin zapowiedział stworzenie przez CNIIToczMasz 4 nowych systemów broni wyborowej, jak też wprowadzenie do uzbrojenia granatnika snajperskiego.
Dmitrij Rogozin, wicepremier Federacji Rosyjskiej, poinformował, iż od 2012 rozpoczęły się w Rosji prace rozwojowe nad czterema nowymi systemami snajperskimi. Rogozin wyraźnie podkreślił, że nie chodzi tylko o samą broń wyborową, ale cały precyzyjny kompleks strzelecki, którego częścią są karabiny. Wicepremier dodał, że obecnie strzelcy wyborowi i snajperzy wyglądają jak oddziały partyzanckie, zmuszeni są do samodzielnych i niezorganizowanych zakupów celowników optycznych, noktowizorów i kamer termowizyjnych.
Jest to odpowiedź na zmiany w strukturze wojsk i wprowadzenie, obok strzelców wyborowych także snajperów (Nowa broń i snajperzy Rosji, 2011-07-21), zapotrzebowanie na nowe konstrukcje strzeleckie (Jeszcze o rosyjskich zbrojeniach, 2011-02-25) i zakupach zagranicznych karabinów wyborowych dla żołnierzy rosyjskich (Mannlichery dla zwiadowców WDW, 2011-12-11). Obecnie snajperzy w Rosji posługują się mieszanką rodzimej i obcej broni. Podstawowym karabinem jest opracowany w ZSRR samopowtarzalny SWD do amunicji 7,62 mm x 54R, którego korzenie sięgają końca lat 1950., uzupełniany przez powtarzalny SW-98 do tego samego naboju. Obie konstrukcje produkowane są w Iżewsku. Ponadto oddziały rozpoznawcze i specjalne wojska i policji uzbrojone są w broń wyborową do amunicji specjalnej (wyciszonej): 9 mm x 39 CNIIToczMasz WSS Wintoriez i KBP WSK-94 oraz 12,7 mm x 55 WSSK Wychłop.
W projektowaniu czterech systemów snajperskich ma brać udział Centralny Instytut Naukowo-Badawczy Mechaniki Precyzyjnej CNIIToczMasz z Klimowska (55 km na południe od Moskwy), w którym powstały m.in. broń do strzelania pod wodą (pistolet SPP-1M i karabinek APS), broń do amunicji wyciszonej (pistolet PSS, karabinek AS Wał i SR-3M Wichr, karabinek wyborowy WSS Wintoriez), czy ręczny karabin maszynowy 6P41 Pieczenieg. W prace nad nowymi systemami mają być też zaangażowani instruktorzy z jednostek specjalnych. Pomogą stworzyć założenia taktyczno-techniczne dla nowych konstrukcji, będą nadzorować ich projektowanie i testowanie.
Pierwszy z systemów snajperskich ma pozwolić na zwalczanie celów na dystansie do 800 m, drugi ma umożliwić strzelanie na odległość 1500 m i większą, za pomocą karabinów średnio- i wielkokalibrowych. Trzeci przeznaczony będzie dla wojsk wewnętrznych i policji do prowadzenia bardzo precyzyjnego ognia na dystansie do 400 m w terenie zurbanizowanym, a ostatni ma być przeznaczony do szkolenia snajperów i wykorzystywać amunicję małokalibrową, prawdopodobnie bocznego zapłonu (odpowiednik SW-99 kalibru 5,6 mm, produkowany przez Iżmasz).
W skład systemów snajperskich ma wchodzić nowa broń precyzyjna z celownikami optycznymi i optoelektronicznymi, jak też lunety i lornetki obserwacyjne, połączone z zestawami nawigacji satelitarnej, termo- i noktowizyjne zestawy do obserwacji w nocy, stacje pogodowe, sprzęt łączności, jak też nowe mundury i systemy kamuflażu. Wszystko to ma pozwolić rosyjskim snajperom policyjnym i wojskowym na wykrywanie, prowadzenie skrytej obserwacji i wreszcie skuteczną eliminację przeciwników.
W 2012 na zakupy broni i wyposażenia Rosja ma wydać 1,109 tryliona rubli, zaś do 2015 nakłady na obronność mają osiągnąć 4 tryliony rubli. W bieżącym roku mają zostać pokazane też nowe pistolety samopowtarzalne, jak też model lub prototyp całkiem nowej konstrukcji, którą wicepremier Rogozin nazwał granatnikiem snajperskim, będącej odpowiednikiem amerykańskiego XM25 CDTE (XM25 w Afganistanie, 2011-02-11) lub niemieckiej Hydry (DSEi 2011: Cerberus i Hydra, 2011-09-14). Ta ostatnia broń ma być opracowana wraz z gamą nowej amunicji. Od tego roku ma rozpocząć się także modernizacja fabryk amunicyjnych. Rosjanie chcą wprowadzić nowe, lepsze materiały miotające (prochy), o bardziej powtarzalnej deflagracji i dłuższym czasie przechowywania, niż dotychczas wytwarzane.