7 grudnia bułgarskie ministerstwo obrony wszczęło procedurę wyboru przedsiębiorstwa, która zgodnie z umową ramową zapewni zintegrowane wsparcie logistyczne dla 15 samolotów myśliwskich MiG-29 Wojennowzdusznitych Sił (wojsk lotniczych) przez okres 48 miesięcy. Porozumienie ma na celu umożliwienie wykonywania misji obrony przestrzeni powietrznej przez samoloty tego typu stacjonujące w bazie lotniczej Graf Ignatiewo, do chwili, gdy rząd w Sofii pozyska nowe wielozadaniowe samoloty bojowe, co według najbardziej optymistycznego scenariusza nastąpi w latach 2020-2022 (Bułgarski przetarg będzie powtórzony , 2017-10-09).
Jednak zaproszenie do składania ofert złożono wyłącznie rosyjskiej spółce akcyjnej RSK MiG, która jako jedyna została uznana przez bułgarski resort obrony strona zdolna do zapewnienia stałego i kompleksowego wsparcia logistycznego dla MiGów-29. Powinna ona przedstawić swoją ofertę najpóźniej do 18 grudnia, a negocjacje mają rozpocząć się w Sofii następnego dnia.
Szacowana maksymalna wartość umowy wynosząca 81,29 mln lewa (ponad 175 mln zł) sugeruje, że w jej ramach do zdolności operacyjnej zostaną przywrócone wszystkie bułgarskie myśliwce – 12 MiG-29A (9-12A) i 3 szkolno-bojowe MiG-29UB (9-51A). Na jej mocy co najmniej 10 bułgarskich MiGów-29 ma być jednocześnie zdatnych do lotu przez okres 4 lat. Rosjanie mają także zobowiązać się, że roczny nalot eksploatowanych przez WWS MiG-29A wyniesie 1000 h, a MiG-29UB – 450 h.
Zaproszenie do składania ofert skierowane do RSK MiG obejmuje także wymagania napraw podwozia w 10 samolotach, 13 foteli wyrzucanych Zwiezda K-36DM Serii 2, a następnie przeglądu jednego z MiGów-29UB (nr takt. 14), a także naprawy różnych elementów samolotów oraz planowe i nieplanowe dostawy części zamiennych, materiałów eksploatacyjnych, przyrządów i narzędzi specjalnych.
FR dostarczyła już Bułgarii 4 nowe i 6 używanych silników RD-33 w ramach umowy z listopada 2016, wartości 42,7 mln lewa dla 5 MiGów-29. Sofia oczekuje, że przywrócenie zdatności do lotu wszystkich bułgarskich samolotów tego typu wymagać będzie pozyskania dodatkowych 20 silników, bez uwzględnienia silników zapasowych.
Umowa ramowa powinna również zapewnić WWS nieograniczony dostęp do kierowanych pocisków rakietowych powietrze-powietrze krótkiego zasięgu R-60MK i R-73E, kpr p-p średniego zasięgu R-27R i pocisków 30x165 mm do działek pokładowych GSz-30-1.
Zwrócenie się Sofii w stronę Kremla jest spowodowane odłożeniem procesu zakupu nowych wielozadaniowych samolotów bojowych i pogorszeniem zdatności do lotu myśliwców MiG-29 z powodu złej logistyki i braku należytej obsługi technicznej. Bułgaria najprawdopodobniej będzie starała się nieco uniezależnić od FR, próbując wykonywać niektóre prace w państwowych zakładach remontowych Avionams w Płowdiw.
Kolejną bolączką WWS jest zbliżające się wielkimi krokami uziemienie ostatniego, z 3 zakupionych kilka lat temu, samolotów transportowych C-27J Spartan, które wchodzą w skład 16. Grupy Lotnictwa Transportowego, stacjonującej w bazie Sofia-Wrażdebna. Może to nastąpić już na początku przyszłego roku, jeżeli do tego czasu Sofia nie dojdzie do porozumienia z Leonardo Aircraft w sprawie zapewnienia zintegrowanego wsparcia logistycznego.
Kryzys dotyczący bułgarskich C-27J rozpoczął się w marcu br., kiedy wygasła 5-letnia umowa, wartości 25 mln euro, pomiędzy bułgarskim ministerstwem obrony a Leonardo Aircraft. Rząd w Sofii nie zapewnił środków na jej kontynuację w budżecie na 2017, ani na 2018. Leonardo zaoferował nową umowę wsparcia technicznego C-27J, na okres 4 lat, za 17 mln euro. Ministerstwo obrony Bułgarii podobno wynegocjowało niższą cenę, ale nie udało się pozyskać środków, które umożliwiłyby finalizację porozumienia (Bułgaria: 1,5 mld USD na modernizację, 2011-04-25).
Na podstawie informacji Igora Bozinovskiego