Indie zamierzają anulować przetarg na dostawy 66 tys. wielokalibrowych karabinków w ramach programu MCAR. Żadna z czterech testowanych broni nie spełniła indyjskich wymagań.
Przetarg na dostawy konstrukcji strzeleckich nazwanych Multi-Calibre Assault Rifle (MCAR) rozpoczął się w październiku 2011. Obejmował dostawy 66 tys. karabinków automatycznych do amunicji 5,56 mm x 45, które po wymianie lufy, zamka i magazynka miały być dostosowane do naboju 7,62 mm x 39. Masa konstrukcji nie mogła przy tym przekroczyć 3,6 kg.
Kolejne 220 tys. MCAR miało zostać wyprodukowane na licencji w Indiach, przez zakłady należące do państwowego koncernu Ordnance Factory Board (OFB). Szacunkowa wartość kontraktu wynosiła 48,5 mld INR (2,79 mld zł) i obejmowała obok broni także dostawy kolimatorów, laserowych wskaźników celu oraz dziennych i nocnych celowników optoelektronicznych.
Do etapu prób dopuszczono cztery zagraniczne karabinki: amerykański Colt MCR, czeski CZ 807, izraelski IWI Galil ACE I oraz włoski Beretta ARX 160A1 (Rozpoczęły się próby karabinków w Indiach, 2014-10-02). Testy prowadzono przez cztery miesiące od sierpnia do października 2014 (m.in. w środowisku wysokogórskim w Himalajach), z każdego wystrzelono ogniem ciągłym 2,4 tys. sztuk amunicji 5,56 mm x 45 oraz 7,62 mm x 39.
Podsumowanie prób miało miejsce w listopadzie zeszłego roku. Obecnie ujawniono, że żadna z testowanych konstrukcji z różnych powodów nie spełniła wymagań kwalifikacyjnych armii indyjskiej. Tym samym obecnie indyjskie siły zbrojne zastanawiają się, czy powtórzyć badania, zmieniając specyfikację warunków zamówienia. Część wojskowych sugeruje, aby zamiast konstrukcji wielokalibrowych zakupić po prostu partię karabinków do naboju 7,62 mm x 39.
Nadal nieznane są też decyzje w innym programie obejmującym dostawy broni strzeleckiej, nazwanym Close Quarter Carbine (CQC). Ten rozpoczął się jeszcze wcześniej, w grudniu 2010 i obejmuje dostarczenie 44,6 tys. subkarabinków do amunicji 5,56 mm x 45 razem z 33,6 mln nabojów tego kalibru. Broń ma mieć masę poniżej 3 kg, szybkostrzelność na poziomie 600 strz./min. oraz zasięg do 200 m. Podobnie, jak w przypadku MCAR, za granicą miała być kupiona tylko pierwsza partia, dalsze 200 tys. CQC planowano składać, a później produkować na miejscu w Indiach.
Testy trzech konstrukcji dopuszczonych do tego etapu – amerykańskiego Colt M4A1, izraelskiego IWI Galil ACE 21 i włoskiego Beretta ARX 160A1 – podsumowano pod koniec 2013, jednak nadal nie ujawniono wyników. Niemniej wiadomo, że i w tym przypadku wszystkie trzy konstrukcje nie zaliczyły prób w 2012 na terenach pustynnych i wysokogórskich.
W międzyczasie, w latach 2010-2011, nie mogąc doczekać się na decyzje ze strony sił zbrojnych, 240-tysięczna straż graniczna BSF (Border Security Force) i 325-tysięczna formacja policyjna CRPF (Central Reserve Police Forces) kupiły 34,4 tys. włoskich 9-mm pistoletów maszynowych Beretta Mx4, 67,5 tys. bułgarskich 7,62-mm karabinków automatycznych Arsenal AR-M1F, 2540 izraelskich 5,56-mm subkarabinków IWI X95I oraz 12 tys. niemieckich 9-mm pistoletów maszynowych H&K MP5 w różnych odmianach (Dalsze Mx4 dla indyjskiej BSF, 2012-11-21).