Program poszukiwania następcy karabinka M4 dla armii amerykańskiej został zakończony po drugim etapie testów. Odrzucono wszystkie z sześciu proponowanych konstrukcji.
Dzisiaj miało miejsce formalne ogłoszenie zakończenia programu Individual Carbine (IC). Pomysł zastąpienia karabinka M4 pojawił się w 2008, a pod koniec 2011 ogłoszono podzielony na trzy etapy plan poszukiwania nowej konstrukcji. Faza pierwsza obejmowała sprawdzenie dostarczonej broni pod kątem wymagań wojskowych, podczas drugiej testowano przede wszystkim niezawodność, ale i celność oraz zużycie lufy jak też istotnych części.
Do tego etapu dotarło sześć konstrukcji strzeleckich (Drugi etap poszukiwań następcy M4, 2012-05-08). O pięciu kandydatach wiadomo było już wcześniej, choć bez dodatkowych szczegółów, były to karabinki: B.E.A.R. Elite oferowany przez amerykański Adcor Defense, Colt ACC-M dostarczony przez Colt Defense, FN FNAC (uproszczona wersja FN SCAR-L) z FN USA (amerykański oddział belgijskiego koncernu FN Herstal), HK416IC (zmodyfikowany HK416D, niektóre z jego elementów wprowadzono później w HK416A5; HK416A5 dla Francuzów, 2012-10-13) dostarczony przez niemiecką fabrykę Heckler & Koch oraz Remington ACR (SHOT Show: ACR dla US Army, 2012-01-20) produkt Remington Defense. Potwierdzono, że szóstym oferentem była Beretta USA (dostawca pistoletów M9 i M9A1 dla amerykańskich sił zbrojnych), która rywalizowała z modelem Beretta ARX 160 (IDEF 2011: Beretta w Stambule, 2011-05-13; ARX 160 przyjęty do uzbrojenia, 2009-04-01; ARX 160A2 w Kazachstanie, 2013-05-14). Warto dodać, że żaden z producentów nie zdecydował się na dostarczenie broni do innej amunicji, niż 5,56 mm x 45, wszystkie modele testowano przy użyciu nowych nabojów M855A1 EPR (30 mln M855A1, 2011-05-10).
Ostatni etap, miał obejmować wybór trzech karabinków i przeprowadzenie prób wojskowych na poziomie jednostek. Następnie wojskowi planiści mieli zadecydować, czy charakterystyki nowej broni na tyle przewyższają cechy dotychczas używanych konstrukcji, że uzasadnione będzie wydanie 1,8 mld na wprowadzenie do armii amerykańskiej ich następców.
Przedstawiciele armii poinformowali, że ani jedna z testowanych konstrukcji nie została dopuszczona do trzeciej fazy, bowiem nie uzyskała minimalnej liczby punktów. Oficjalne stanowisko głosi, że żaden z karabinków nie charakteryzował się znaczącą poprawą niezawodności w porównaniu z M4. Było to mierzone na bazie liczby zacięć podczas prób strzeleckich, których liczba okazała się zaskakująco wysoka. Armia asekurowała się tutaj twierdzeniem, że wyniki testów są wiążące tylko dla badań amerykańskich i nie wiadomo, jak wpłynęłyby na niezawodność podczas działań bojowych. Podkreślano, że relatywnie duża liczba zacięć mogła wynikać z połączenia trzech czynników: broni, aluminiowych magazynków i zastosowania podczas prób nowej amunicji M855A1 EPR, gdy konstrukcje były testowane fabrycznie na starszych nabojach.
Tym samym US Army zdecydowało się przerwać program poszukiwań nowego karabinka. Wynikało to, z analizy wymagań operacyjnych w zestawieniu z obecnym poziomem rozwiązań technicznych broni strzeleckiej, ograniczeniami budżetowymi i oceną dotychczas używanych konstrukcji. Warto zauważyć, że armia amerykańska ma do 2017 zostać zredukowana do 490 tys. z obecnego poziomu 560 tys. żołnierzy. Wszystkie rywalizujące przedsiębiorstwa otrzymały listy o zakończeniu programu bez wyboru zwycięzcy. Decyzja US Army oznacza zmianę zapisów w proponowanym budżecie na 2014, w którym założono przeznaczenie 49,6 mln USD na zakup 30 tys. karabinków wybranych w programie IC.
Zamiast pozyskania nowej broni, dotychczas używane M4 będą dostosowane do standardu M4A1 w ramach programu modernizacji PIP (Product Improvement Program). Oznacza to wprowadzenie możliwości strzelania ogniem ciągłym zamiast 3-strzałowej serii, zamianę lufy na grubszą i wprowadzenie poprawek obejmujących polepszenie funkcjonalności broni (Ponownie opóźniona modyfikacja M4, 2013-04-06). Wprowadzone do Afganistanu na szeroką skalę M4A1 zyskują bardzo dobrą ocenę używających tej konstrukcji żołnierzy. Do tej pory model ten był wykorzystywany jedynie przez jednostki specjalne. W 2014 zakładany jest zakup 12 tys. nowych M4A1 za 21,2 mln USD.