Zakończenie procesu wycofania się amerykańskich wojsk z Afganistanu może kosztować nawet 6 mld USD (18,8 mld zł).
Wraz z końcem br., Afganistan opuści większość z 30,7 tys. stacjonujących tam obecnie amerykańskich żołnierzy. Wraz z nimi, do kraju zostanie odesłana spora część uzbrojenia i wyposażenia wojskowego. Jednak setki tysięcy ton różnego rodzaju sprzętu, od typowego wyposażenia biurowego jak meble i komputery, przez generatory prądu i zużyte radiostacje, aż po samochody patrolowe klasy MRAP (Mine-Resistant Ambush Protected), zostanie zniszczona lub sprzedana.
Amerykanie zmniejszali liczebność swojego kontyngentu w Afganistanie od kilku lat, przy czym finalny etap tego procesu rozpoczął się w ub.r. Przez ostatnie kilkanaście miesięcy odpowiedzialni za koordynację tego przedsięwzięcia, żołnierze z oddziałów logistycznych oraz współpracujący z nimi kontraktorzy zniszczyli około 291 tys. t niepotrzebnego lub zużytego sprzętu. Dla porównania, w ciągu 8 lat okupacji Iraku, pozbyto się ponad 250 tys. t. materiałów użytkowych.
Nie wszystko jest jednak niszczone. Spora część wyposażenia, w tym mniejsze urządzenia elektroniczne, jest sprzedawana na lokalnym rynku za ułamek ich oryginalnej wartość. Do tej pory USA udało się pozbyć w ten sposób sprzętu o wartości 4,8 mln USD (15 mln zł), odzyskując 567 tys. USD (1,8 mln zł). Afgańskie władze zwracają przy tym uwagę na niechęć USA do przekazywania siłom zbrojnym tego państwa większego i bardziej zaawansowanego technologicznie wyposażenia, w tym samochodów patrolowych.
Sprzęt tej klasy wymaga bowiem kosztownego serwisu (za który musieliby zapłacić amerykańscy podatnicy), istnieje też ryzyko jego przejęcia przez partyzantów. Amerykańskie władze wolą przekazać samochody MRAP sojusznikom, działając m.in. w ramach rządowego programu Excess Defense Articles (MRAP dla Chorwacji, 2014-04-10). USA chcą pozbyć w ten sposób około 4000 pojazdów wojskowych w tym ponad 1200 MRAP, które w przeciwnym razie zostaną zniszczone bezpośrednio w Afganistanie. Koszt takiego rozwiązania, szacowany na około 10 tys. USD (31,3 tys. zł) za każdy z wozów, jest o wiele niższy niż w przypadku ich transportu z powrotem do USA.
Niszczeniu niepotrzebnego wyposażenia towarzyszy proces zamykania lub przekazywania pod kontrolę lokalnych sił bezpieczeństwa kolejnych posterunków, baz wojskowych i magazynów. Spośród około 800 tego typu instalacji używanych w 2011, ISAF kontroluje dziś zaledwie 60. Do końca br. liczba ta spadnie do zaledwie kilku (Brytyjczycy redukują liczbę baz w Afganistanie, 2014-03-17).
Te będą służyły żołnierzom małego kontyngentu, który pozostanie obecny w Afganistanie po 2014, a wiec po wygaśnięciu obecnego mandatu misji ISAF. W planach jest utrzymanie 12 tys. żołnierzy z USA, Niemiec, Turcji i Włoch (Dunford o USA w Afganistanie po 2014, 2014-06-05). Ich głównym zadaniem będzie dalsza pomoc w szkoleniu członków afgańskich sił bezpieczeństwa oraz koordynowanie dostaw przekazywanego im uzbrojenia i wyposażenia wojskowego (Najbardziej kłopotliwy kontrakt Pentagonu, 2014-06-03). Tylko ok. 1800 wojskowych ma brać udział w działaniach specjalnych u boku Afgańczyków.