Amerykanie przyjęli do uzbrojenia 25-mm granatnik samopowtarzalny M25. Po przyznaniu funduszy na zakup pierwszej partii seryjnej, broń od 2015 może trafić do jednostek, zarówno regularnych, jak i specjalnych.
Amerykanie rozwiązali problemy związane z 25-mm granatnikiem XM25 strzelającym amunicją programowalną i oficjalnie przyjęli broń do uzbrojenia jako M25. Wcześniej broń wycofano ze służby w Afganistanie po wypadku, w wyniku którego doszło do zacięcia prototypowego granatnika i odpalenia jednego z granatów przez wierzchołek drugiego (US Army wycofuje XM25, 2013-03-08). Zadziałały zabezpieczenia przed uzbrojeniem pocisku i nie doszło do detonacji, ale gazy prochowe poparzyły strzelca. Wcześniej broń doskonale sprawdzała się w Afganistanie, zbierając w większości entuzjastyczne opinie wśród użytkowników. Otrzymała też nieoficjalny przydomek Pogromca (Punisher).
Wypadek doprowadził do skreślenia w czerwcu XM25 z listy zakupów w amerykańskim roku podatkowym 2014 (trwa on od 1 października 2013 do 30 września 2014 i nie pokrywa się z kalendarzowym), do czego przyczyniło się też ograniczenie amerykańskiego budżetu obronnego (Głębsza redukcja US Army?, 2013-08-01). Obecnie trwają negocjacje, aby wpisać zakup pierwszej seryjnej partii M25 do wydatków na kolejny rok podatkowy. Dla wojska pozyskanie 25-mm granatników może być pewną rekompensatą za zrezygnowanie z poszukiwań następcy karabinka M4 (Następcy M4 nie będzie, 2013-06-14). Niemniej, do sierpnia 2014 producent musi wprowadzić do granatnika wszystkie zgłaszane poprawki, a także osiągnąć kolejną fazę rozwoju konstrukcji, co oznacza doprowadzenie jej z etapu badań i rozwoju do wdrożenia (jest ona określana w amerykańskich harmonogramach zarządzania projektami mianem kamienia milowego C).
Główny integrator, a jednocześnie producent amunicji – koncern ATK (sama broń powstaje w Niemczech w zakładach Heckler & Koch, a system kierowania ogniem w amerykańskiej korporacji L3 w filii IOS Brashear) ma obecnie za zadanie zmniejszyć masę M25, powiększyć pojemność magazynka (teraz mieści tylko 6 sztuk amunicji), ulepszyć skomputeryzowany system celowniczy M104 (wyposażony m.in. w kamerę termowizyjną) oraz przedłużyć czas jego pracy na zasilaniu bateryjnym.
Jeżeli decyzja o zakupie zostanie podjęta, to wojsko chce pozyskać na pierwszym etapie około 1100 granatników samopowtarzalnych, a ich wytwarzanie może rozpocząć się pod koniec 2014. Nowe M25 trafią do jednostek w pierwszym kwartale 2015. Rozpoczęcie produkcji seryjnej pozwoli na znaczne zmniejszenie ceny broni oraz amunicji, do tej pory na etapie prototypowym składanej ręcznie. Szacuje się, że koszt pojedynczego M25 ma zmniejszyć się do 35 tys. dolarów (110 tys. zł), a cena jednego 25-mm granatu programowalnego, który można zaprogramować do detonacji w powietrzu, z 1000 USD obecnie jedynie do 55 (175 zł).
Obecnie zakłada się, że drużynie piechoty będzie przydzielany jeden 25-mm granatnik samopowtarzalny M25. Nie jest jeszcze pewne, czy żołnierz używający tej konstrukcji będzie miał, poza pistoletem, dodatkową broń – karabinek lub subkarabinek do samoobrony, czy też otrzyma zapas 25-mm amunicji śrutowej do rażenia celów na bliskich dystansach. To ostatnie zagadnienie, przydatności granatnika do walki w terenie miejskim czy wymianie ognia na niewielkich odległościach, budzi największe kontrowersje wśród części testujących. Był to też główny powód, dla którego broń odrzucili z testów bojowych wykonujący akcje bezpośrednie żołnierze z 75. Pułku Ranger.
ATK po wprowadzeniu broni do amerykańskich sił zbrojnych i wdrożeniu M25 do produkcji seryjnej jest gotowe niemal od razu oferować tę konstrukcję na eksport do wybranych państw. Jednym z nich jest Polska, gdzie – jak sugerują przedstawiciele amerykańskiego koncernu – granatnik samopowtarzalny z amunicją programowalną może wejść w pierwszej kolejności do uzbrojenia jednostek specjalnych podległych Dowództwu Wojsk Specjalnych.