Producenci szwedzcy i holenderscy wystawią wspólną ofertę w przetargu na nowe konwencjonalne okręty podwodne dla Koninklijke Marine.
Wspólna oferta Saaba i Damen Shipyards Group zostanie oparta na jednostkach projektu A26. Okręty podwodne tego typu zamierza w najbliższych latach kupić marynarka wojenna Szwecji (Euronaval 2014: A26 na ostatniej prostej, 2014-10-30). Wstępne zainteresowanie konstrukcją wyraża też Norwegia (Okręty podwodne dla Norwegii, 2014-12-03).
Marynarka wojenna Holandii zamierza kupić cztery konwencjonalne okręty podwodne. Nowe jednostki zastąpią eksploatowane od początku lat 1900. Walrusy. Te ostatnie poddano modernizacji, która wydłużyła ich trwałość użytkową do 2025 (Modernizacja Walrusów, 2011-12-07).
W 2015 Koninklijke Marine powinna opracować i ogłosić wymogi techniczne nowych jednostek. Wówczas rozpocznie się też przetarg, który wyłoni ich dostawcę. Według lokalnej prasy jednym z wymagań stawianych producentom jest wyposażenie okrętów w układ pędny niezależny od powietrza atmosferycznego (AIP).
Spekuluje się, że nowe holenderskie jednostki będą różniły się od oryginalnego A26 m.in. długością kadłuba, wypornością całkowitą i rozwijaną prędkością. Doświadczenie holenderskiego partnera i znajomość realiów lokalnego rynku zbrojeniowego, w tym potencjalnych podwykonawców, ma pomóc Saabowi w pracach nad zmodyfikowaniem konstrukcji do lokalnych wymagań.
Zaangażowanie Damen w całe przedsięwzięcie sugeruje, że Saab może przenieść produkcję części okrętów bezpośrednio do Holandii. Doświadczenie nabyte przy okazji holenderskiego programu ma pomóc obu producentom w walce o nowe zlecenia, w szczególności norweskie. Na przełomie 2016/2017 Oslo przedstawi szczegółowy plan pozyskania nowych jednostek, w tym ich liczbę i wymagania techniczne. Na początku lat 2020. powinny one zastąpić wiekowe okręty typu Ula.
Szwedzki producent jest też aktywny marketingowo w Australii, gdzie zabiega o zlecenie na budowę i dostawę serii 12 konwencjonalnych okrętów podwodnych. Na Antypodach Saab musi zmierzyć się jednak z silną konkurencją w postaci francuskiego DCNS i niemieckiego TKMS (DCNS otwiera filię w Australii, 2014-11-20; TKMS walczy o australijskie zlecenie, 2014-10-13), a także japońskich Mitsubishi Heavy Industries i Kawasaki Shipbuilding Corporation z faworyzowaną przez część australijskiej klasy politycznej i środowiska wojskowego ofertą w postaci jednostek typu Sōryū (Drogie Soryu, 2014-09-08).