W bazie US Air Force Edwards w Kalifornii odbywają się testy samolotu transportowego C-17 Globemaster III, które mają doprowadzić do ograniczenia zużycia paliwa. W skład zespołu prowadzącego badania wchodzą specjaliści z USAF i Boeinga – producenta samolotu. Zakończyli oni właśnie pierwsza fazę testów realizowanych w ramach C-17 Drag Reduction Program (C-17 DRP).
Specjaliści Air Force Research Laboratory (AFRL) oceniają, że cena paliwa używanego przez USAF wzrosła od 2004 do 2012 czterokrotnie. Lotnictwo transportowe, w tym samoloty C-5, C-17 i C-130, które zaopatrują bazy amerykańskie na całym świecie, zużywają aż 70% paliwa kupowanego przez USAF. Z kolei wśród nich najwięcej paliwa zużywają właśnie C-17 (KC-30A podaje paliwo C-17, 2016-02-15, Ostatni C-17A, 2015-11-30).
C-17 DRP obejmuje testowanie różnych możliwości zmniejszenia oporu samolotu, a tym samym zmniejszenia zużycia paliwa. W pierwszej kolejności zastosowano Vortex Control Technologies Finlets, czyli zestaw 6 (po 3 z obu stron) kierownic opływu i sterowania wirami spływowymi na końcu kadłuba (Finlets 1 Configuration). Wykorzystywany w zakończonych w marcu testach samolot C-17 (00218) został wypożyczony z Joint Base Lewis-McChord w stanie Washington. Teraz mają być testowane inne konfiguracje finletów (z 16 kierownicami opływu) i proponowane przez Lockheed Martina różnego typu owiewki i turbulizatory (tzw. microvanes). W czwartej fazie osłony i kierownice opływu będą umieszczane na skrzydłach, w rejonie gondol silników i wingletów.
Badania prowadzone są nie tylko z wykorzystaniem wypożyczonego od USAF samolotu, ale także w tunelach aerodynamicznych i metodami symulacji komputerowej. Uzyskane dane są analizowane przez specjalistów AFRL w bazie Wright-Patterson w stanie Ohio. Obecna faza C-17 DRP ma zakończyć się do października br.
Od 2008 podobny program, dotyczący samolotu C-130, USAF prowadzą z Lockheed Martinem. Obejmuje on stosowanie microvanes, systemu sterowania rozkładem siły nośnej skrzydeł i wingletów. Lockheed Martin szuka też metod zwiększenia pojemności wewnętrznych zbiorników paliwa, by zwiększyć zasięg C-130 bez użycia podskrzydłowych zbiorników paliwa, znacznie zwiększających opór.