Norwegia i Holandia zawarły porozumienie o współpracy wojskowej.
Porozumienie (Memorandum of Understanding) zostało zawarte koniec kwietnia, jednak norweski resort obrony poinformował o nim przed kilkoma dniami. Umowa została podpisana w Hadze. Zakłada ona poszerzenie (a w niektórych aspektach zapoczątkowanie) współpracy wojskowej pomiędzy obydwiema stronami.
Miałaby się ona koncentrować się na takich kwestiach jak: wymiana informacji, programy szkoleniowe, współpraca pomiędzy poszczególnymi rodzajami sił zbrojnych. Dużo uwagi ma też zostać poświęcone integracji przemysłów obronnych obydwu państw, zarówno pod względem technologii, jak i działalności na rynkach międzynarodowych.
Porozumienie ma obowiązywać przez 5 lat. Jeżeli żadna ze stron nie będzie miała zastrzeżeń do jego realizacji, po tym czasie zostanie ono automatycznie przedłużone.
Głównym beneficjentem umowy jest Norwegia. Może ona przynieść Skandynawom wiele korzyści dzięki integracji przemysłów stoczniowych. Doświadczenie i zaplecze technologiczne np. Damen Shipyards Group, mogłoby okazać się kluczowe dla wzmocnienia potencjału bojowego norweskiej marynarki wojennej (Ostatni Skjold przekazany, 2013-05-01, Przymiarka do nowych norweskich OP, 2012-11-16). Jest to tym istotniejsze, iż ze względu na zmieniający się układ geopolityczny w Arktyce (Rasmussen o NATO w Arktyce, 2013-05-09), w nadchodzących latach Sjøforsvaret (norweska marynarka wojenna) będzie zmuszona sprostać coraz większej ilości wyzwań.
Warto zaznaczyć, że próby zacieśniania współpracy wojskowej wśród państw skandynawskich trwają już od kilku lat. Wspólne użytkowanie poszczególnych typów uzbrojenia (Wspólny transport powietrzny w Skandynawii, 2012-11-09), unifikacja przemysłów zbrojeniowych, czy nawet tworzenie wielonarodowych jednostek bojowych (Sojusznicze propozycje Szwecji, 2013-01-25), ma stanowić odpowiedź na zmieniające się uwarunkowania bezpieczeństwa w tej części Europy (Bjorklund wzywa do zbrojeń, 2013-02-13). W zamyśle ich zwolenników, działania takie mają też pomóc w redukcji kosztów utrzymywania armii w dobie kryzysu ekonomicznego.